Ας δούμε το μυστήριο του άσσου μπαστούνι...
Όλοι μας έχουμε πιάσει, επεξεργαστεί και πόσο μάλλον παίξει με την
τράπουλα, αυτά τα 52 φύλλα απο πλαστικό ή χαρτί με την τόσο μεγάλη ποικιλία σε παιχνίδια και κόλπα!
Έχουμε προσέξει όμως μια μικρή λεπτομέρεια;
Σε όλες τις τράπουλες πάντα ο
άσσος μπαστούνι εχει κάτι παραπάνω από την απλή απεικόνιση του συμβόλου!!
Τι το ιδιαίτερο έχει όμως το συγκεκριμένο τραπουλόχαρτο; Η ιστορία της τράπουλας ξεκινάει περίπου τον 11ο μ.Χ. αιώνα...
Οι επικρατέστερες θεωρίες για τους πατέρες της
τράπουλας αναφέρουν την Περσία ή την Κίνα σας τόπο καταγωγής της.
Λόγω της εύκολης μεταφοράς (μικρό μέγεθος) και της ποικιλίας των παιχνιδιών, έγινε γρήγορα δημοφιλής και εξαπλώθηκε σε όλον κυριολεκτικά τον κόσμο.
Ακόμα δηλαδή και οι ιθαγενείς ινδιάνοι της αμερικής, είχαν τράπουλα!! Γρήγορα έφτασε λοιπόν και στην Ευρώπη μέσω εμπόρων και στρατιωτών, από τη Μέση Ανατολή.
Λόγω του κόστους κατασκευής τους, μιας και ήταν χειροποίητη η τράπουλα, τη χρησιμοποιούσαν σχεδόν αποκλειστικά οι αριστοκράτες της εποχής.
Είναι γεγονός ότι το 1392 ένας Βέλγος αριστοκράτης πλήρωσε αδρά για να πάρει μια επιχρυσωμένη τράπουλα!!
Ανά τα χρόνια και με μεγάλη αύξηση της δημοτικότητας της, συνδέθηκε με τον
τζόγο, μιας και σπάνια οι άνθρωποι παίζανε χωρίς να ποντάρουν λεφτά.
Τότε γεννήθηκε ο φόβος - ειδικά σε κατώτερες τάξεις, που κατάφερναν να αποκτήσουν μια τράπουλα - ότι ήταν επιρροή σε τζόγο που οδηγούσε σε ακολασία, βία, μέθη και τσακωμούς.
Για αυτούς τους λόγους, προσπάθησαν να ελέγξουν το χαρτοπαίγνιο η εκκλησία (με τον αφορισμο και τη χαρακτήριση ως "σατανικού" εργαλείου) και το κράτος με την επιβολή φόρου.
Και εδώ είναι και οι ρίζες του
άσσου μπαστούνι!! Το 1628 λοιπόν στην Αγγλία, ένας σύλλογος κατασκευαστών παιγνιόχαρτων, αποτελούμενος από 27 μέλη παρακάλεσε τον βασιλία Κάρολο τον Ά να τους παραδώσει έναν καταστατικό χάρτη.
Αυτή ήταν και η ίδρυση της Εταιρείας Κατασκευαστών Παιγνιόχαρτων της Αγγλίας! Με αυτή την πράξη εμποδίστηκαν οι εισαγωγές τράπουλας από την Γαλλία και βρήκε ευκαιρία ο βασιλιάς να βάλει φόρο σε κάθε τράπουλα που κατασκεύαζε η εταιρεία.
Το ποσό που καλούνταν να πληρώσει ο εκάστοτε κατασκευαστής εκείνη την εποχή, ήταν 6 πένες, ίσο με 3 σημερινές λίρες Αγγλίας, πόσο αρκετά μεγάλο για την εποχή!!
Αξίζει βέβαια να αναφέρουμε πως με τον καιρό το ποσό αυτό ανέβηκε στα 2 σελίνια και 6 πένες, περίπου δηλαδή 15 λίρες!!
Ο άσσος μπαστούνι λοιπόν...
Για την αποφυγή της φοροδιαφυγής, το ταμείο των φόρων, είχε στην κατοχή της τη σφραγίδα του άσσου μπαστούνι και ο κατασκευαστής την έπαιρνε μονάχα μετά την πληρωμή του ανάλογου ποσού!!
Βέβαια υπήρξανε και περιπτώσεις παραχάραξης της σφραγίδας, όπως το 1805 από τον Richard Harding, ο οποίος και καταδικάστηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού!
Τόσο αυστηρά ήταν τα μέτρα τότε!!
Τώρα που ξέρουμε την ιστορία του
άσσου μπαστούνι πιστεύω θα κοιτάμε την τράπουλα και το συγκεκριμένο χαρτί, με διαφορετικό ματι πλέον!!