Η
άμμος αποτελείται από πολλών ειδών κόκκους.
Το φαινόμενο ότι ο
μαγνήτης έλκει την άμμο, δεν οφείλεται στην άμμο καθαρά, ας δούμε τι συμβαίνει!
Οι κόκκοι της άμμου, και ειδικότερα οι μαύροι κόκκοι, είναι πολύ πιθανόν να αποτελούν μικρομετεωρίτες που προέρχονται από το
διάστημα.
Εξ’ ορισμού, ένα κομμάτι πετρώματος που περιφέρεται στο διάστημα ονομάζεται μετεωροειδές.
Το ίδιο κομμάτι, καθώς διαπερνά την ατμόσφαιρα της Γης και αποκτά την γνωστή φωτεινή ουρά, αποκαλείται μετέωρο ή
πεφταστέρι.
Όταν το πέτρωμα προσγειωθεί, συγκρουόμενο με το έδαφος, ονομάζεται
μετεωρίτης.
Τα περισσότερα μετέωρα -
μετεωρίτες, που διαθέτουν το μέγεθος ενός βράχου, δεν φτάνουν ποτέ στην επιφάνεια της Γης διατηρώντας την αρχική τους μάζα, καθώς αναφλέγονται λόγω της τριβής τους με τα μόρια του ατμοσφαιρικού αέρα.
Παρ’ όλα αυτά, αμέτρητοι μικρο-μετεωρίτες, οι οποίοι πλέον δεν ξεπερνούν σε μέγεθος έναν κόκκο άμμου, κατορθώνουν να φτάσουν στο έδαφος, προσθέτοντας περίπου 400 τόννους μάζας στον πλανήτη κάθε μέρα!!
Η σύνθεσή τους λοιπόν, αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο, οπότε καταλαβαίνετε τώρα τι γίνεται με τον μαγνήτη...
Καθώς και τα δύο στοιχεία παρουσιάζουν μαγνητικές ιδιότητες, εάν σύρετε έναν μαγνήτη πάνω από το έδαφος θα προσελκύσει κάποια από αυτά τα σωματίδια, τα οποία στην ουσία αποτελούν διαστημική σκόνη!
Έτσι η άμμος έχει μέσα της τέτοια διαστημική σκόνη - σωματίδια, τα οποία έλκονται από τον μαγνήτη!
Αυτό βέβαια δε συμβαίνει σε όλων των τύπων άμμου, αλλά σε κάποιους τύπους της.