Τι είναι η βροχή αστεριών

Η βροχή αστεριών ή για να ακριβολογούμε η βροχή διαττόντων αστέρων, είναι ένα αρκετά συνηθισμένο, αλλά πολύ εντυπωσιακό ουράνιο φαινόμενο.

Από τι προκαλείται όμως; Τι είναι αυτό που πραγματικά βλέπουμε; Πέφτουν στα αλήθεια τόσα πολλά αστέρια; Ας δούμε απλά και κατανοητά!

Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται όταν η τροχιά της Γης συναντά και τέμνει σμήνη σωματιδίων από μετέωρα σώματα, συνηθέστερα θραύσματα από κομήτες που διαλύθηκαν και βρέθηκαν κοντά στη Γη και σπανιότερα από αστεροειδείς.


Μάλιστα, επειδή το σύνολο των διαττόντων εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα από το σημείο τομής των δύο τροχιών, φαίνεται σαν να προέρχονται από ένα συγκεκριμένο σημείο του ουράνιου θόλου. Το σημείο αυτό ονομάζεται ακτινοβόλο σημείο.

Τι είναι οι διάττοντες αστέρες

Σύμφωνα με αυτό που βλέπει ένας παρατηρητής στη Γη, ο διάττων αστέρας είναι ένα φωτεινό σημείο του ουράνιου θόλου, κάτι σαν αστέρι, το οποίο εμφανίζεται από το πουθενά, κινείται με μεγάλη ταχύτητα, την οποία, όμως, πιάνει το μάτι για μερικά δευτερόλεπτα και μετά χάνεται.

Οι διάττοντες αστέρες είναι πιο γνωστοί με τον όρο πεφταστέρια.

Στην πραγματικότητα, δεν έχουν καμιά σχέση με τα "κανονικά" αστέρια.

Φανταστείτε ότι ενώ τα αστέρια που βλέπουμε κάθε βράδυ στον ουρανό ξεπερνούν κατά πολύ, συνήθως, το μέγεθος του πλανήτη μας, τα πεφταστέρια είναι στην ουσία κόκκοι διαστημικής σκόνης, με μέγεθος όσο ένας κόκκος ρυζιού!

Πως, λοιπόν, μπορούμε να δούμε από τόσο μακριά και μάλιστα τόσο έντονα κάτι τόσο μικρό;

Πολύ απλά, με την είσοδο τους στη γήινη ατμόσφαιρα έχοντας αναπτύξει ταχύτητες πολλών χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, οι διάττοντες φλέγονται λόγω της τριβής τους με τον αέρα, με αποτέλεσμα να πυρακτώνονται και να ακτινοβολούν φως!

Τι είναι η βροχή διαττόντων

Όταν ένας κομήτης περάσει από το περιήλιο της τροχιάς του, δηλαδή από το σημείο εκείνο της τροχιάς του που βρίσκεται στη μικρότερη απόσταση από τον Ήλιο, διασπάται, παράγοντας δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες σωματίδια, τους λεγόμενους μετεωροειδείς ή πιο σωστά διάττοντες αστέρες.

Τα θραύσματα του κομήτη σχηματίζουν μια πλατιά ζώνη. Αν η τροχιά της ζώνης αυτής συναντηθεί με την τροχιά της Γης, λέμε ότι η Γη εισέρχεται σε ένα ρεύμα διαττόντων αστέρων. Τις μέρες που συμβαίνει αυτό παρατηρούνται οι λεγόμενες βροχές διαττόντων αστέρων ή πιο απλά βροχές αστεριών.


Επομένως, αυτά που βλέπουμε να πέφτουν σωρηδόν τις νύχτες που παρατηρείται το φαινόμενο, δεν είναι "πραγματικά" αστέρια, αλλά διάττοντες αστέρες, δηλαδή υπολείμματα κομητών.

Ουσιαστικά ο πιο σημαντικός παράγοντας που καθορίζει το σημείο τομής των δύο τροχιών, και κατά συνέπεια την εμφάνιση βροχών αστεριών, είναι η βαρύτητα, και πιο συγκεκριμένα η βαρυτική έλξη των πλανητών.

Άλλοι παράγοντες μπορεί να είναι μια στενή προσέγγιση με κάποιον πλανήτη ή η πίεση ακτινοβολίας που ωθεί τα μικρότερα σωματίδια μακρύτερα από τον ήλιο και συνεπώς πιο κοντά στον πλανήτη που τέμνει το ρεύμα διαττόντων.

Τέλος, ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι λόγω της συμμετοχής επιταχυνόμενων ηλεκτρικών φορτίων, οι διάττοντες αστέρες παράγουν ραδιοκύματα, τα οποία μπορούν να εντοπιστούν ακόμη και από ραδιοφωνικούς δέκτες, ως παράσιτα.

Διαβάστε στη συνέχεια Μετεωρίτης - κομήτης: τι διαφορά έχουν;